Kategoria: czyteratops

Lindsey Ellis według mnie wykonała świetną robotę. Przeniosła akcenty z akcji i skali makro, gdzie zazwyczaj widzimy światowe polityczne rozgrywki intrygi, na skalę mikro, w której odnajdziemy próbę komunikacji i wzajemnego zrozumienia.

Maurytyjska pisarka, Ananda Devi,przedstawia nam swoje studium patriarchalnej przemocy i mizogina-oprawcy, a rozwiązanie historii wcale nie przynosi ulgi.

Cenię tę książkę za tempo i za bardzo sprawne żonglowanie między osobistymi doświadczeniami autorki a odniesieniami do historii i kultury bardziej współczesnej. Podoba mi się, że autorka nie udaje, że wytłumaczy mi mechanizmy działania świata, ale zaprasza do współnego odkrywania zależności i nieoczywistości, które za wolnością, równością i przemocą stoją.

Ręczę za to, że Dropie dostarczą Wam rozrywki i odpoczynku od tego łez padołu, a na pewno przypomni, że wszystko możemy przetrawić przez pryzmat absurdu i to mi dodaje trochę otuchy.

o nie jest książka o wojnie, którą po przeczytaniu chce się schować w najciemniejszy kąt. To raczej zapis radzenia sobie z bezradnością wobec sytuacji politycznej i wobec własnej traumy.

Doceniam fakt, że autorzy zwrócili uwagę na wielojęzyczność w cesarstwie habsburskim, nie jestem pewna, czy zajrzę do dalszych tomów, ale bawiłam się całkiem dobrze.

W 2018 r. odkryłam, że nie ma popularnonaukowych książek o językoznawstwie. Chciałam coś polecić mojemu wtedy chłopakowi, który jest fizykiem, żeby lepiej zrozumiał, co studiuję i czym się zajmuję. O fizyce nietrudno coś znaleźć, ale o językoznawstwie? Jest ich niewiele, zwłaszcza takich napisanych przez polskich autorów kierowane do polskiej czytelniczki. To trochę nie fair. Sytuacja zmienia się w 2020, kiedy opublikowani zostają "Języczni".